afl. 7 - Reddende bietjes

Raaf is weer thuis. De alarmerende, gemiste oproepen op Anna’s telefoon bleken goed nieuws te behelzen. Anna was meteen naar het AMC gereden, alwaar ze Raaf gepakt, gewassen en officieel genezen verklaard aantrof. Maar nu, na drie dagen, vindt ze hem verre van genezen. Hij ligt maar futloos op de bank, nog te beroerd om de krant uit de bus te halen, zich te scheren of te douchen. Anna voert hem vette vis, biefstuk en allerhande fruitshakes, maar tot nog toe mag niets zichtbaar baten. En terwijl ze voor Raaf zorgt, denkt ze aan Ties. 
Sinds het moment dat ze hem tegenkwam op straat, duikt hij steeds weer in haar hoofd op. En hoe vaker Ties opduikt, hoe harder Anna voor Raaf rent. Op hem moet ze zich richten, op haar man, op haar gezinnetje. Ze mag niet weer de verkeerde kant op gaan kijken. Dat Raaf stinkt, een baard van dagen heeft, moe en lusteloos is, helpt niet mee. Dat ze in geen weken is aangeraakt, helpt ook niet mee.
Ze besluit bietjes te maken. Ze heeft laatst een artikel gelezen over een onderzoek waarmee is aangetoond dat bietjes goed zijn voor het uithoudingsvermogen. Wie weet, spreekt ze zichzelf hoopvol toe, wie weet hebben de wetenschappers gelijk en knapt Raaf ervan op. Geven bietjes hem nieuwe energie, wordt Ties daarmee verdreven en hun huwelijk gered.

Anna heeft bietjes altijd verafschuwd. Haar moeder kookte ze, en serveerde ze steevast met draadjesvlees en gekookte aardappelen. Een substantieloos gaarkeukengeheel waarvan Anna geen hap door haar keel kreeg, ware het niet dat ze moest blijven zitten tot haar bord leeg was. Haar kinderen zouden nooit iets moeten eten, nam ze zich menigmaal heilig voor.

Inmiddels heeft ze meer begrip voor de aanpak van haar moeder. Op bietjes na is er weinig waar ze niet van houdt. Smaak ontwikkelt zich nu eenmaal alleen door te eten. Helaas ontbeert ze de ruggengraat van haar moeder, waardoor vrijwel iedere maaltijd met Charlie in een drama eindigt zonder dat er zelfs maar een hap geproefd is.

Anna vervoegt zich bij de groenteboer voor verse én voorgekookte bietjes. Een tafel vol rode verleidingen waar zelfs Charlie geen weerstand aan kan bieden, stelt ze zich voor.

De verse knollen laat ze poffen in de oven. Ze maakt er twee sausjes bij, een kindvriendelijke milde, en een pittige met mierikswortel. De voorgekookte bietjes maakt ze à la tartaar, fris, zoetzuur, zonder een zweem van gaarkeuken.

Raaf staart met glazige ogen naar de schalen op tafel. Achter hem steekt de jammerlijk stem van Charlie de kop op. Ze vindt dat niet lekker. Ze heeft geen honger. Anna laat zich met haar zwakke ruggengraat op een stoel zakken. Ties, denkt ze. Waar ben je?

Bietjes à la tartaar:

Ingrediënten: (voor 4-6 personen)

500 gr voorgekookte bietjes

4 ansjovisfilets

ca. 4 augurken (zoetzuur)

1 el kappertjes

1 sjalotje

1 teentje knoflook

mosterd

1 el rode wijn azijn

1 el mayonaise

handje peterselie

1 tl worcestersaus

paar druppels tabasco

1 el (noten) olie

Snij de bietjes in blokjes van ca. 1x1 cm.

Prak de ansjovisfilets fijn in een kom.

Hak de augurken, kappertjes, knoflook, peterselie en het sjalotje fijn. Voeg bij de ansjovis. Daarbij de mosterd, azijn, mayonaise, worcestersaus, tabasco en olie. Meng goed. Roer de bietjes erdoor. Zet minimaal een uur in de koelkast zodat alle smaken kunnen intrekken. Dit gerecht is de tweede dag nog lekkerder!